مرز نام آوران

..هنوز
ستاره های بی فروغ چشمانمان برای دیدن تو ازروی شانه های یکدیگر سرک میکشند ودرختان بی برگمان برای عبور بلندای قامت تو- دوسوی جاده انتظارصف درصف ایستاده اندوباانکه گلها شکفته اند وسبزه هاازدل زمین دست نیایش به اسمان گشوده اند ما در زمهریر بی تو بودن مانده ایم.
...هنوز قندیل نقره گون مهتاب چشمانت دراسمان یادمان پرتو افشانند پس چشم انتظارمان باش تاباگل شاخه های وجودمان به دیدارت بیاییم بنشینیم وازتو بگوییم.